Przejdź do treści

Grand Prix Polskiej Chóralistyki im. Stefana Stuligrosza

prof. Lidia Zielińska

Ukończyła studia kompozytorskie pod kierunkiem Andrzeja Koszewskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Komponowała m.in. na zamówienie Polskiego Radia, Radia Szwedzkiego (SR), Südwestrundfunk (SWR2), Solidarności, Teatru Ósmego Dnia, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Polskiego Teatru Tańca, Holland Dance Festival, Euro-Musik-Theater w Stuttgarcie, holenderskiej „orkest de ereprijs”, pekińskiej Forbidden City Chamber Orchestra, Ministerstwa Kultury Badenii-Wirtembergii, festiwali „Warszawska Jesień”, Donaueschinger Musiktage i in., Instytutu Adama Mickiewicza, Instytutu Muzyki i Tańca.

Pracowała w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, w studiach muzyki elektronicznej PWSM w Krakowie, IPEM/BRT w Gandawie, EMS w Sztokholmie, ZKM w Karlsruhe, Experimentalstudio des SWR we Freiburgu i in. W 2007 otrzymała nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, w 2015 Medal „Gloria Artis” oraz nominację do nagrody Golden Nica for Visionary Pioneers of Media Art w Austrii.

Jest profesorką kompozycji oraz kierowniczką Studia Muzyki Elektroakustycznej w poznańskiej Akademii Muzycznej, prowadziła również zajęcia w Akademii Muzycznej we Wrocławiu i Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Jej publikacje i wykłady gościnne dotyczą polskiej muzyki współczesnej, historii muzyki eksperymentalnej, ekologii dźwiękowej oraz tradycyjnej muzyki japońskiej. Prowadziła wykłady, warsztaty i kursy letnie na zaproszenia uniwersytetów w Europie, obu Amerykach, Azji i Nowej Zelandii.

Pełni od lat funkcje społeczne, m.in. członkini Komisji Repertuarowej Festiwalu Warszawska Jesień (1989-92 i 1996-2005), członkini prezydium i wiceprezes Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich (1989-91 i 2001-2017), wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej (od 2007). Była też dyrektorką artystyczną Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna Muzyczna” (1989-1992), Międzynarodowego Festiwalu „Dziecko i dźwięk” w Poznaniu i in. Po przełomie 1989 roku współinicjowała powstanie Wydawnictwa Muzycznego „Brevis” (1990), Fundacji „Dziecko i dźwięk” (1991), kwartalnika okołomuzycznego „Monochord” (1993), Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni (1998), Wielkopolskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych „Zachęta” (2004), Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej (2005) i in.